Meer over fotografie

In deze blog ga ik de komende winter periode meer aandacht schenken aan fotografie. Zelf krijg ik de laatste tijd veel vragen over dit onderwerp. De laatste jaren ben ik me steeds meer gaan toe spitsen op de kwaliteit van de foto’s. Dit is ook wel nodig, omdat ik mijn foto’s ook particulier verkoop. Het laatste jaar is er duidelijk  weer meer vraag naar mijn foto’s. Mooie beelden verkopen eenmaal beter dan beelden die er niet uit zien. Als een foto bij een klant niet aanspreekt zal hij deze ook niet kopen. Zeker in deze tijden waar bijna iedereen tegenwoordig met een digitale spiegelreflex camera rond loopt, moet je jezelf wel kunnen onderscheiden. Dit is mij wel aardig gelukt gezien de vele complimenten die ik de laatste tijd krijg. Mensen waarderen dit en kijken graag naar mijn fotowerk, voor mij een extra stimulans om nog betere foto’s te maken.

Als je nu wat rondkijkt op Oypo zie je bijvoorbeeld bij voetbalwedstrijden dat er mensen zijn die meer dan 100 foto’s uploaden.  Van die 100 foto’s is meer dan de helft  gewoon slecht en dus eigenlijk niet verkoopbaar. Ik kom foto’s tegen waar het hoofd van de speler er maar half opstaat, dan vraag ik me toch af waarom plaats je zo’n foto in godsnaam. Als ik bijvoorbeeld van een wielerwedstrijd een paar honderd foto’s plaats ga dit weer ten koste van de kwaliteit. Je gaat dan namelijk ook foto’s plaatsen waar je zelf geen goed gevoel bij heb qua compositie, belichting, scherpte, ruis  en hinderlijke obstakels die teveel aandacht trekken.

Er zijn ook uitzonderingen zoals de kustmarathon van vorige week. Hier wil je zoveel mogelijk deelnemers op de gevoelige plaat zetten. Normaal fotografeer ik in RAW, maar voor de kustmarathon heb ik weer eens in JPEG gefotografeerd. Deze heb ik dan ook niet na bewerkt, omdat het hier gaat om heel veel foto’s. Wel pas ik mijn instellingen van picture style aan in mijn camera en zoek ik de foto’s heel zorgvuldig uit. Foto’s die ik niet goed vind plaats ik ook hier niet. Toen ik de foto’s uit mijn 7D bekeek  op de computer wist ik gelijk weer waarom ik toen ben overgestapt naar RAW. Het was mij toen al opgevallen dat Canon op de EOS 7D enorm hoge JPG compressie toegepast in vergelijk met alle voorgaande EOS modellen. Zelfs op ISO 100 en met helder weer zie ik JPG artifacts in m'n foto's. Een jpeg bestand van 18 mp uit de 7D heeft grofweg een bestandsgrootte van 5,4 tot 7,6 mb. Nu ter vergelijking heb ik mijn Canon EOS 1D MK IV ook gebruikt bij de kustmarathon. Deze heb ik ingesteld op 12,3 mp, hier kwamen bestanden uitgerold van 5,6 tot 8,4 mb. Gebruik je de volle 16 mp dan lig dit tussen 7,4 en 9,8. Waarom Canon bij de 7D voor zoveel compressie heeft gekozen is mij een raadsel. Voor de prijzen van de geheugenkaartjes hoeven ze het niet te doen, deze zijn tegenwoordig betaalbaar. De Jpeg bestanden van de 7D hadden wat mij betreft wel wat groter mogen zijn.

Voetbalwedstrijden fotograferen

 

Zondag was er geen wielerwedstrijd, maar wel een voetbal wedstrijd in de buurt. VV Goes is vorig jaar gepromoveerd naar de hoofdklasse van het zondag voetbal en speelde zondag middag zijn eerste thuiswedstijd van dit seizoen. Vorige week heb ik de nieuwe firmware v2.0 op mijn Canon EOS 7D gezet, deze  wilde ik eens even testen tijdens de voetbal match. In het begin moest ik wel even wennen. Voetbal fotograferen is totaal wat anders dan wielerwedstrijden. Bij voetbal is het wachten op de actie om deze vervolgens snel vast te leggen. Je moet hierbij opletten dat de spelers  en de bal op de foto staan. Is er een mooie actie, maar de bal is al buiten beeld ben je te laat en is de foto eigenlijk  waardeloos. In het begin had ik toch wel een paar keer dat ik simpelweg te laat was. De bal was nergens te zien op de foto. Na een half uurtje kreeg ik het wat beter voor elkaar, ik zat in de wedstrijd. Niet letterlijk natuurlijk, maar langs de achterlijn op het gras. Hierdoor heb je een lekker laag standpunt wat weer mooie beelden oplevert. Dit kan natuurlijk enkel als het mooi weer is, anders zal je toch echt een krukje mee moeten nemen. Nadeel van zo’n krukje is dat je toch weer een stukje hoger zit. Staan kan natuurlijk ook, maar dit levert toch wel mindere beelden op dan bij een laag standpunt. Ik zou dan ook iedereen adviseren neem een krukje mee als je een voetbal wedstrijd gaat fotograferen. Verder neem ik voor voetbal  altijd een minimale sluitertijd van 1/640 in acht, maar als het kan heb ik liever een snellere sluitertijd van 1/1000 of meer dit met een diafragma tussen de f2.8 en f4.0. Door voor een groot diafragma te kiezen kan je die iso waarden lager houden. Zo voorkom je onnodig veel ruis in je beelden.

 

Volgend weekend is er weer koers in Ovezande voor trimmers, deze trimkoersen vind ik niet meer zo interessant om te fotograferen, dan ga ik liever eens wat anders doen. Gelukkig speelt zaterdag hoofdklasser Kloetinge thuis tegen SteDoCo. Dit is bijna in mijn achtertuin, dus een grote kans dat ik daar eens een kijkje gaat nemen met de camera natuurlijk.

 

 

Foto's Cyclopics.nl







Gelukkig ging het weer goed in Zierikzee

Gisteren was de 29^e wielerronde van Zierikzee. Een mooi criterium dwars door de binnenstad en langs de haven van Zierikzee. Hier komt een hoop publiek op af, zo dwars door de binnenstad trekt altijd veel publiek. Het is dan ook gezellig druk. De terrassen zitten lekker vol, hier schuilt toch wel een probleem in Zierikzee staan immers de terrassen opgesteld aan weerszijden van het parcours, dit kan nooit de bedoeling zijn. De serveerster loopt de hele avond heen en weer met frieten, drankjes, mosselpannen en zelfs hele complete menu’s. De gasten aan de overkant van het terras lopen weer over het parcours om naar de WC te gaan. Deze openingen waar je heen en weer kon lopen waren bij het restaurant voor de finish goed bewaakt door verkeersregelaars, maar het restaurant vlak na de finish stonden er weer geen. De gasten kunnen daar zo het parcours oplopen wat weer voor gevaarlijke situaties kan zorgen. Over veiligheid gesproken, ik snap dan ook niet dat de KNWU hier goed keuring aan geeft en als organisator van een wielerwedstrijd moet je dat al helemaal niet willen. De veiligheid voor de renners moet toch de hoogste prioriteit hebben.

Een paar ronden voor het einde dacht ik nog “gelukkig is het allemaal weer goed gegaan”. Het is inmiddels ook gaan regenen met als gevolg veel valpartijen in de laatste 6 a 7 ronden. Het deelnemersveld vloog helemaal uit elkaar op de spek gladde steentjes in de binnenstad. De organisatie kwam auto’s en motoren tekort om de renners te beveiligen, maar de motor van een regionaal radiostation bleef gewoon achter de kopgroep rijden alsof er niets aan de hand was. Schuif deze motor voor de kopgroep dan kan een andere motor zich laten afzakken naar een achtervolgende groep. Zelf zie ik het nut van een radio motor niet op een parcours van 2 kilometer. Zet een mannetje bij de finish en één op de achterkant van het parcours en je heb ook je radio verslag. Dan hadden ze deze motor mooi kunnen inzetten voor de veiligheid van de renners. Inmiddels zijn de renners de laatste ronde ingegaan.

De winnaar van de laatste 2 jaar lig weer alleen op kop en rijd onbedreigd naar zijn 3^e overwinning op rij. Gelukkig geen sprint op de gladde steentjes en achteraf mag je daar heel blij mee zijn, want bij de finish stak nog een gast van het restaurant vlak voor de winnaar over om zijn plaats in te nemen op het terras. Juist op de plaats waar geen beveiliging stond. Ik schrok me rot, die man komt van de zijkant plots mijn lens binnenlopen. Dit had ik na al die jaren nog nooit meegemaakt. Gelukkig liep het goed af en was er geen sprint tussen enkele renners. Met sprintende renners had het vanwege de sprintsnelheid niet zo goed afgelopen. Het ergste was natuurlijk dat die man die overstak niets in de gaten had. Hij had de renner niet eens gezien en was zich van geen kwaad bewust. Laten we hopen dat voor de 30^e uitgave van de wielerronde van Zierikzee het gezonde verstand zal zegevieren en dat de veiligheid van de renners op 1 komt te staan.

Hieronder enkele foto’s van de overstekende man bij de finish.

 

 

 

 

Foto's Cyclopics.nl

 



Trimbelangen Midden Zeeland

De hoogtijdagen voor de Trimbelangen Midden Zeeland lijken voorbij. De laatste tijd komen er nog nauwelijks renners opdagen tijdens de koersen. Vooral de Amateurs A heeft het zwaar te voorduren, deze categorie komt nog zelden boven de 20 coureurs uit. Vorige week zaterdag in Nieuwerkerk werd de wedstrijd bij de Amateurs A verreden. Er stonden maar 14 vertrekkers aan de start. Dit was een nieuw diepte punt in de geschiedenis van TMZ.

De vrije val is ingezet vorig jaar na de wedstrijd in Goes. Tijdens deze wedstrijd waren er maar liefst 165 coureurs actief. Bij de Amateurs A stonden toen 36 renners aan de start. Bij de Amateurs 40+ stonden er zelfs 61 renners aan het vertrek. In 2009 stonden er nog 43 coureurs aan de start in Goes bij de Amateurs A. Even ter vergelijking dit jaar stonden er in Bruinisse slechts 71 renners aan het vertrek, deze waren verdeeld over 4 categorieën. Dit komt overeen met 19 renners per categorie.

Dat het bij de Amateurs A het hele jaar al geen vetpot is, bewijzen de cijfers wel. Kruiningen 18, Nieuwerkerk 14, Baarland 17, Oudelande 20, Ovezande 17 en ’s-Heer Abtskerke 23. Van de laatste 6 keer kwamen er alleen in ’s-Heer Abtskerke meer dan 20 renners opdagen. Dit seizoen is de malaise ook overgeslagen naar andere categorieën. Alleen gisteren in Kruiningen (110) kwamen meer dan 100 renners aan de start, verdeeld over 4 categorieën. Dit is nog niet echt veel gezien er dan gemiddeld maar 27,5 renner per categorie aan de start staat. Nieuwerkerk (88), Baarland (81), Oudelande (94) en Ovezande (76) komen nog niet eens aan de 100. Dit jaar waren er in Bruinisse 71 deelnemers verdeeld over 4 categorieën. Dit betekend dat er nog geen 18 renners per categorie aan de start staan. Hier mag gerust over een nieuw dieptepunt worden gesproken ondanks dat het goed weer was in Bruinisse. Dit jaar waren er toch ook 2 uitschieters te noteren waar wel voldoende deelnemers waren. Op de eerste plaats Wemeldinge met 147 deelnemers en ’s-Heer Arendskerke met 122 deelnemers. Alle andere koersen zitten daar ver onder.

Vorig jaar waren er nog verwijten van het bestuur dat het mogelijk aan een periode slecht weer lag. Dit kunnen we inmiddels naar de prullenbak verwijzen. Om maar eens een voorbeeld te geven vorige week was het goed weer, maar er waren nauwelijks renners. Oudelande, ’s-Heer Abtskerke en Bruinisse het zelfde laken en pak. Prachtig weer, maar nauwelijks renners. Wat mij de laatste jaren wel opviel dat de SP geen opstap categorie meer is. Deze categorie is bedoeld voor starters en plaatselijk renners die eens een keertje willen proberen te koersen. Nu zie ik daar renners tussen rijden die daar werkelijk niks te zoeken hebben. Renners die 2 of 3 keer daar hebben gewonnen starten ander weeks weer opnieuw bij de SP ’s. Daar is deze categorie niet voor bedoeld, deze renners zullen moeten overstappen naar een hogere categorie. Ook de categorieën zullen ze eens nader onder de loep moeten nemen. Nu de deelnemersaantallen zodanig terug lopen zou het verstandig zijn voor vernieuwingen. Een voorbeeld de categorie 40+ opgeven en vervolgens terug naar 3 categorieën A, B en C. Dit zou een mogelijkheid kunnen zijn. 90 renners verdeeld over 3 categorieën zou betekenen ongeveer 30 per categorie. Een bijkomend probleem voor TMZ is dat het aantal koersen gestaag aan het teruglopen is. Na jaren van groei zie je nu ook daar een lichte daling.

Tijdrit Parcours EK

Afgelopen weekend  maar eens even het EK tijdrit parcours verkent. De organisatie heeft een mooi parcours uitgetekend door de Zak van Zuid-Beveland met de start op de Verbartelweg en de finish aan de Sinoutskerkseweg. Het parcours slingert door de Zak van Zuid-Beveland over mooie smalle wegen. Een paar keer wordt de snelheid er flink uitgehaald doordat er 2 haakse bochten binnen 100 meter elkaar opvolgen. Dit is vooral het geval bij de Junioren Vrouwen, de andere categorieën maken de oversteek van de Drieweg (N665). De andere kant van de Drieweg is het echt draaien en keren. Dit zijn voornamelijk de slingerweggetjes door de Zak richting Nisse. Ook moet er 2 keer een viaduct worden beklommen. De eerste keer is in het begin en de tweede keer is het op minder dan een kilometer voor de finish. Dus je moet ook nog wat overhouden om daar nog eens flink op te knallen. Wie wil winnen zal het parcours toch meerdere malen  moeten verkennen. Ook zal hij of zij in de bochten wat durf moeten tonen. Hier kan je immers  seconden pakken op de concurrentie, maar ook heel wat seconden verliezen. Door de vele bochten in dit parcours kan dit dus aardig oplopen. De tijdritten worden op donderdag 9 en vrijdag 10 augustus verreden.

Foto www.cyclopics.nl



Welk verhaal vertelt deze foto?

Dat foto’s een verhaal vertellen hoef ik hier niet meer uit te leggen. Zo ook deze foto van Malaya van Ruitenbeek na zijn winst in de wielerronde van Yerseke.

Malaya is een markant figuur en door zijn haardos valt hij goed op. Zeker op een foto. Maar welk verhaal vertelt deze foto nu eigenlijk. Aan zijn gezichtsuitdrukking en zijn handen voor zijn gezicht zou je kunnen zeggen dat hij zojuist beseft dat hij de wielerronde van Yerseke heeft gewonnen. Ook zou je kunnen zeggen dat hij de wielerronde  van Yerseke wint, maar o wat was het close en wat moest hij er diep voor gaan. Ik ga toch voor de eerste optie dat hij op het podium staat en plots beseft dat hij hier heeft gewonnen en de kussen van de ronde miss in ontvangst mag nemen.



Wind doet zijn werk tijden de ZLM Tour

Afgelopen zaterdag heb ik voor het eerst de ZLM Tour gefotografeerd. De laatste 8 jaar was ik telkens in Limburg voor de Amstel Gold Race. In een koers als de ZLM Tour die over de Oesterdam en de Zeelandbrug gaat speelt de wind vaak een grote rol. Staat er geen of weinig wind dan blijft de koers vaak redelijk samen, maar afgelopen zaterdag stond er een stevige Noorden wind die al gelijk zijn sporen op de Kattendijkse dijk na liet. Gelijk vanuit de start viel het peloton uiteen in diverse stukken. Uiteindelijk kwamen er 19 man samen op kop net na de kasseien bij Rilland. Vier renners wisten de oversteek van een kleine 3 minuten nog te maken, wat op zich knap is met de wind pal op kop.

Uit de grote kopgroep kwamen nog diverse aanvallen, maar uiteindelijk draaide het in de straten van Goes uit op een massasprint. De Fransman Maxime Daniel  was veruit de snelste.

Hieronder filmpje van de eindsprint (bron PZC)







Foto's www.cyclopics.nl